بهترین ایران

مسجد بزرگ پشت باغ آب‌انبار رباط مجاورمتص اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3810 در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.

یکی از آب انبارهای متعدد موجود در شهر گرم و خشک یزد، آب انبار تالار سرو می باشد که به دلیل قرارگرفتن در کنار تالار سرور، این نام بر آن نهاده شده است. این آب انبار در محله خرمشاه قرار دارد و آب انبار خرمشاه نیز نامیده می شود.

خانه پدری اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9134 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از تغییر کاربری در سال 1394 با مدیریت آقای زارع کمالی اکنون به عنوان یک رستوران سنتی فعالیت می کند.

کنیسه یا عبادتگاه یهودیان ملا آقا بابا ملا حیدر اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3616 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد سر پلک شهید مدرس طباطبایی که در ابتدای بازارچه سرپلک و در محله سر پلک یزد قرار گرفته است با مصالحی نظیر خشت و گل ساخته شده است و تنها در برخی قسمت های آن نظیر کف و پشت بامش از آجر نیز استفاده شده.

موزه ملی هنرهای ملی ایران که به جرات می توان گفت یکی از زیباترین موزه های ایران است در میدان بهارستان قرار گرفته است. محل موزه باغ نگارستان است که در زمان فتحعلیشاه دارای یک ساختمان حوضخانه بوده که به همین دلیل به آن حوضحانه باغ نگارستان نیز می گفتند.

مدرسه سپهسالار تهران که از انقلاب 57 آن را مدرسه شهید مطهری می نامند بعد از مدرسه علمیه چهارباغ در اصفهان دومین بنای مذهبی با شکوه است که معماریش از مسجد ایاصوفیه استانبول، مسجد جامع اصفهان و مدرسه چهارباغ اصفهان الهام گرفته شده است.

قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آب انبار بولمیری اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7769 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ملک قاسم طبق وصیت پدرش خواجه محمدعلی این آب انبار را در سال 1047 هجری قمری ساخته است.