بهترین ایران

جنگل های لفور با پوشش گیاهی غنی خود در بخش شمالی سوادکوه قرار گرفته است. آبشار و رودهای نشات گرفته از آن ها همچون رگ هایی سبب ادامه حیات این جنگل کهنسال شده و حتی در بخش هایی از آن چشمه هایی از دل زمین به سمت بیرون می جوشند و روانه سطح زمین می شوند.

در میان کوه های مجاور در کمربندی غربی خمینی شهر آبشار لادُر قرار گرفته است که منظره ای چشم نواز در از مجموعه چشمه ها است. پس از جوشیدن از این چشمه ها با برخورد به صخره ها، آبشار زیبایی را به وجود می آورد.

روستای لاسیب در استان اصفهان، بافتی تاریخی و کهن دارد. از خصوصیات این خطه می توان به مردمان خون گرم، قنات های پر آب و ساختمان هایی قدیمی مانند آسیاب آبی و حمام قدیمی اشاره کرد.

یکی از تاریخی ترین مسجد های نطنز مسجد کوچه میر یا همان کوی میر می باشد. به هنگام ورود به مسجد کوچه میر نطنز با سردی بلند قامت رو به رو خواهید شد که کتیبه ای گچبری با خط ثلث بر روی آن نقش بسته است ولی گذر زمان سبب تخریب بخش هایی از آن شده است.

طبیعت زیبای شمال کشورمان در بر دارنده مکان های گردشگری پر رمز و راز و چشم نوازی است که سبب شده مسافران بسیاری به دیدنشان آیند. در میان این مقاصد ناب، روستای کوته کومه در شهرستان آستارا جلوه متنوعی از زیبایی های گیلان را به نمایش می گذارد.

کوهمره سرخی از مناطق کوهستانی شهر شیراز و در نزدیکی رشته کوه زاگرس قرار دارد. آبشار کوهمره سرخی یا رمقان در منطقه ای بکر و جنگلی با آب و هوای معتدل و مناظر چشم نواز در دل کوه کوهمره سرخی جای گرفته است.

کوه صُفه با 2241 متر ارتفاع جزو رشته کوه زاگرس به شمار می رود و در جنوب اصفهان قرار گرفته است. این کوه علاوه بر ارزش طبیعی، ارزش تاریخی نیز دارد و این را می توان از بقایا قلعه موجود در ارتفاعات کوه تشخیص داد.

خیابان شهید عبدالحمید کوشک مصری حدفاصل خیابان فردوسی و خیابان سی تیرواقع شده است. این خیابان در دوره فتحعلی شاه قاجار یک میدان مشق 8 هکتاری بود و به نوعی کاربری نظامی داشت. خیابان کوشک مصری در حال حاضر، از سر در باغ ملی به بعد سنگفرش شده است.

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. روستای کرسی یکی از مکان های دیدنی در شهرستان نور این استان است.

قلعه کرشاهی، ساختمانی قدیمی با قامت خمیده است. این قلعه در همان روز های ابتدایی ساخت خود به عنوان قلعه ای برای حفاظت از هجوم بیگانگان و مغول ها استفاده می شد، اما بعدها به دلیل متروک و فراموش شدن به محلی برای راهزن ها تبدیل شد.