ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
مقصد سفر توریستی معمول خود را تغییر دهید و این مکان های شگفت انگیز را کشف کنید.
ارمنستان Armenia
وضعیت فعلی: کشور کوچک ارمنستان در منطقه قفقاز، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی غالباً با درگیری و کشمکش دست به گریبان بوده است. جنگ ناگورنو – قره باغ بین ارمنستان و آذربایجان بر سر منطقه ای به وسعت 4403 کیلومتر مربع که هر یک از طرفین ماجرا آن را جزئی از خاک خود می داند، در سال 1994 به آتش بس انجامید و ارمنستان کنترل نظامی این منطقه را که اکثر ساکنانش ارمنی هستند به دست گرفت. این منطقه اکنون یک جمهوری خودمختار محسوب می شود، اما اکثریت کشورها آن را به رسمیت نمی شناسند. علی رغم کشمکش ها و زد و خوردهای جزئی که گهگاه در مرز قره باغ رخ می دهد، ارمنستان در حال حاضر از امنیت کافی برخوردار است. زیرساخت های مرتبط با گردشگری در این کشور در حال رشد و توسعه هستند و اکثر آنها را مهمانخانه های خانوادگی بی اَند بی (تخت خواب و صبحانه) و اقامتگاه های خصوصی با سبک گردشگری کشاورزی تشکیل می دهند و هدف آنها جذب مسافران ماجراجو به سمت طبیعت بکر و حیرت انگیز ارمنستان و زیبایی های معماری این کشور می باشد.
چرا باید همین حالا بروید: تنها عده کمی می دانند که ارمنستان اولین کشوری در جهان بود که در سال 301 میلادی، مسیحیت را به عنوان دین رسمی خود پذیرفت. کلیسا های بی شماری که در نقاط مختلف از جمله دره ها و قله های سرسبز مناطق ییلاقی این کشور قرار گرفته اند، جزء بهترین کلیسا های حفظ شده در کل جهان هستند. در حالیکه نقاشی های آبرنگ در کلیسا های سایر نقاط دنیا از بین رفته یا تخریب شده اند، شیرهای سنگی کنده کاری شده صومعه گِغارد بر فراز صخره ها و خاچکارهای (مقبره های سنگی) حکاکی شده زیبای صومعه ساناهین آسیبی ندیده اند و این آثار زیبا گواهی هستند بر قدرت خالق یکی از قدیمی ترین تمدن های بشری که در جهان کمتر شناخته شده است. کلیسا های ارمنستان تنها جاذبه های گردشگری مناطق ییلاقی این کشور نیستند. تپه ها و دره های زیبایی که با گلهای خودرو پوشیده شده اند، مملو از معابد مختلف از جمله معبد گارنی در حاشیه ایروان هستند و دسترسی به آنها بسیار آسان تر از طی کردن مسیر های پر پیچ و خم کوهستان های گرجستان است. چشمه های آب گرم موجود در شهرهای سنگفرشی از جمله دلیجان که به آن سوئیس ارمنستان نیز می گویند از دیگر مکان های دیدنی این کشور هستند.
از دست ندهید: اغلب گردشگران در سفر به ارمنستان بیشتر وقت خود را در ایروان، پایتخت ساکت و آرام بجامانده از دوران اتحاد جماهیر شوروی سپری می کنند. اما شهر گوریس که در جنوب ارمنستان و در میان غارها و صخره ها قرار گرفته است، یکی از شگفت انگیز ترین نقاط این کشور محسوب می شود. با نصف روز رانندگی می توانید از ایروان به گوریس بروید (هزینه سفر با تاکسی 50 دلار است). با پیاده روی در مسیرهای پر پیچ و خم به روستاهای تاریخی اولد کِزورِسک در دل کوه می رسید و با یک سفر کوتاه با اتوبوس می توانید از صومعه سنگی تاتِو متعلق به قرن نهم میلادی که در قله کوه واقع شده است دیدن کنید. این صومعه که زمانی مرکز فرهنگی و آموزشی ارمنستان بوده است، از طریق یکی از طولانی ترین تله کابین های جهان نیز قابل دسترسی است. در قلب گوریس یک مهمانخانه بی اَند بی (تخت خواب و صبحانه) به نام خاچیک وجود دارد. این مهمانخانه توسط یکی از بومیان کوه نشین اداره می شود و هزینه اقامت در آن به همراه صرف غذا شبی حداقل 20 دلار است. سرو غذاهای خانگی و سبزیجات تازه و تراس زیبا با چشم انداز اولد گوریس از ویژگی های این مهمانخانه است.
توصیه های کاربردی: اگرچه جنگ و اعمال خشونت در مرز ناگورنو - قره باغ متداول نیست، اما حاد شدن گاه و بیگاه اوضاع ممکن است خطرناک باشد، بنابراین پیش از سفر به جنوب ارمنستان بویژه گوریس و تاتِو که در نزدیکی مرز هستند از امنیت اوضاع مرزی اطمینان حاصل کنید. اگر می خواهید پس از ارمنستان، از آذربایجان نیز دیدن کنید، بهتر است بدانید که ماموران کنترل در مرز آذربایجان نظر مساعدی نسبت به سفر قبلی شما نخواهند داشت و حتی ممکن است از شما بخواهند عکس ها (یا کتاب های راهنمای) توهین آمیزی را که از ارمنستان همراه خود آورده اید دور بیندازید. ضمناً اگر مامورین آذری نسبت به بازدید شما از منطقه ناگورنو – قره باغ شک کنند، احتمالاً اجازه ورود به خاک آذربایجان را به شما نخواهند داد.
نیکاراگوئه Nicaragua
وضعیت فعلی: جرائم کوچک، سرقت اتومبیل، جیب بری و مواد مخدر. علت شهرت آمریکای مرکزی به این جرائم در سالهای اخیر، گسترش تجارت مواد مخدر از مکزیک و آمریکای جنوبی است که این منطقه را به مرکز اصلی وقوع جرائم خشونت آمیز مرتبط با مواد مخدر تبدیل کرده است. هُندوراس و گواتِمالا نیز دست کمی از همسایه خود نیکاراگوئه ندارند و جزء کشورهایی با بیشترین میزان جرائم خشونت آمیز محسوب می شوند. کاستاریکا و پاناما از نظر آماری کشورهای امن تری هستند، اما در دهه گذشته آمار قتل در این کشورها سیر صعودی داشته است. نیکاراگوئه اگرچه در زمره فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین است، جزء امن ترین کشورها نیز به حساب می آید. آمار قتل در این کشور یازده مورد در هر صد هزار نفر است (در مقایسه با هُندوراس با هشتاد مورد). آمار نسبتاً پائین جرائم مربوط به باندهای تبهکاری در نیکاراگوئه، این کشور را به مکانی مناسب برای کشف فرهنگ آمریکای مرکزی تبدیل کرده است.
چرا باید همین حالا بروید: دو خط ساحلی مرز نیکاراگوئه یعنی سواحل دریای کارائیب و اقیانوس آرام، مأمنی برای دوستداران جشن و پایکوبی در سواحل شنی می باشد. سرمایه گذاری اخیر دولت در ایجاد زیرساخت هایی نظیر اتوبانی جدید در منطقه روستایی بکر ریو سان خوآن، این استان را به مقصدی جدید برای طبیعت گردی تبدیل کرده است. توکان ها در میان سرخس های منطقه زیستی حفاظت شده ایندییو مِیز به پرواز در می آیند و ضمناً در این پارک طبیعی زیبا و رنگارنگ، گونه های جانوری مختلفی از جمله گراز وحشی ، طوطی دم بلند آمریکای جنوبی و حتی گاو دریایی نیز زندگی می کنند. در باغ اقامتگاه ریو ایندییو اَدوِنچِر (هزینه برای هر نفر حداقل 185 دلار) که یکی از اقامتگاه های متعدد موجود در این منطقه است، میمون ها در اطراف بوفه صبحانه پرسه می زنند.
از دست ندهید: اگرچه مسافران خارجی از میان غذاهای آمریکای مرکزی به برنج و لوبیا بسنده می کنند، اما غذاهای نیکاراگوئه ترکیبی از آشپزی اسپانیایی، اروپایی – آفریقایی و همچنین آشپزی آمریکای جنوبی است. قبل از امتحان کردن ویگورُن، نیکاراگوئه را ترک نکنید. این غذا ترکیبی از یوکای آب پز (نوعی گیاه بومی آمریکای جنوبی با میزان کربوهیدرات بالا) با ورقه های باریک سرخ شده پوست خوک به همراه سالاد کلم می باشد که با اشتهایی وصف ناپذیر و البته با دست خورده می شود. غذای معروف دیگر نیکاراگوئه ناکاتامال نام دارد که یکی از انواع تامال ها (غذاهایی که در ترکیب آنها از گوشت و آرد ذرت استفاده شده و در داخل برگ ذرت یا موز بخار پز می شوند) و متشکل از برگ های موز پر شده با خمیر آرد ذرت، گوشت، برنج و پودر آکیوت قرمز روشن (میوه درخت آناتو که به عنوان رنگ دهنده استفاده می شود) می باشد.
توصیه کاربردی: اگرچه آمار جرائم در نیکاراگوئه نسبت به کشورهای همسایه کمتر است، اما بهتر است هشیار و آماده باشید، بویژه هنگام اقامت در ماناگوآ پایتخت نیکاراگوئه. گردشگرانی که بیشتر وقت خود را در مناطق دورافتاده که کمتر کسی به آنها سر می زند می گذرانند، بیشتر در معرض هدف گروه های تبهکار قرار می گیرند. اگر برایتان مقدور است یک راهنمای محلی باهوش و زرنگ بگیرید تا مسیر گردش شما را در مناطق شهری ناشناخته مشخص کند و در صورت بروز هر گونه مشکلی آن را برطرف کند. مدرسه ویوا اِسپَنیش در ماناگوآ که دوره های آموزش زبان اسپانیایی را برای کارکنان سفارت آمریکا برگزار می کند، برنامه های گوناگونی برای راهنمایی مسافران دارد و تورهای گردشگری از جمله سفر یک روزه به مناطق طبیعی حفاظت شده یا بازدید از بازار روبِرتو هوئِمبیس را با هزینه حداقل 20 دلار برگزار می کند.
نِپال Nepal
وضعیت فعلی: اگرچه شهر کاتماندو و کشور نِپال از گذشته پذیرای مسافران ماجراجو بوده اند، زلزله سال 2015 در این کشور که 8000 کشته و حدود 10 میلیارد دلار، یعنی معادل نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور خسارت بر جای گذاشت، موجب افت صنعت گردشگری این کشور شده است. در اثر این زلزله بخشی از میدان دوربار کاتماندو با مجموعه قصرهایی متعلق به قرن دهم میلادی که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده بودند و همچنین برج معروف دارهارا کاتماندو که متعلق به قرن نوزدهم بود، تخریب شدند. اکنون با گذشت یک سال از آن ماجرا نِپال نه به اندازه گذشته، اما تا حدودی ثبات پیدا کرده است و اگرچه تعداد زیادی از جاذبه های گردشگری این کشور آسیب دیده یا تخریب شده اند، اما برخی دیگر از این مکان های دیدنی از جمله معبد پوشوپاتینات متعلق به قرن پنجم و بقایای گنبد مقبره بودانات که در حال بازسازی هستند، تا حد زیادی از تخریب در امان مانده اند.
چرا باید همین حالا بروید: قدرت و نیرو ممکن است ماندگار نباشند (همان طور که مسیرهای پیموده شده جاودان نیستند) اما برای مسافرانی که حاضرند راحتی خود را تا حدی فدای ماجراجویی کنند نِپال همچنان مرکز توجه باقی مانده است. اقتصاد نِپال شدیدا به صنعت گردشگری این کشور وابسته است و حالا نِپال بیش از هر زمان دیگری به بازدید کننده ها نیاز دارد. اگرچه زلزله به عمارت های ساخته شده به دست بشر آسیب وارد کرده است، اما مسیرهای کوهستانی این کشور از جمله آناپورنای افسانه ای در سایه هیمالیای پوشیده از برف، دست نخورده باقی مانده است. فقط دو مورد از 35 مسیر کوهستانی نِپال به دلیل آسیب ناشی از زلزله تغییر پیدا کرده اند و در تابستان گذشته کلیه پل های مسیر آناپورنا از نظر ایمنی بررسی و تایید شده است.
از دست ندهید: اگر قصد گردش یک هفته ای در پهنه هیمالیا را ندارید، کاتماندو فعالیت های آرام تری را به شما پیشنهاد می کند. سنت کاسه های آواز خوان هیمالیایی (وسایلی شبیه به زنگوله که قبل، بعد و در طول مراسم مذهبی بودائیان به صدا در می آیند) سابقه ای تاریخی در نِپال دارد و مراکز فرهنگی از قبیل مرکز شفای کاتماندو کارگاه های آموزشی فشرده سه روزه برای یادگیری نحوه نواختن این کاسه ها با هزینه حداقل 300 دلار برگزار می کند.
توصیه های کاربردی: اگرچه زلزله نِپال تاثیری بر روی کوهستان های این کشور نداشته است، اما سفر به بالاترین نقاط کوهستانی، بی خطر نیز نخواهد بود و جدی ترین خطر آن، حالت تهوع در ارتفاعات مسیر آناپورنا است که بیش از 5414 متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است، بنابراین قبل از طی کردن مسیر و افزایش ارتفاع، برنامه ریزی کنید و در طول صعود به میزان کافی استراحت نمایید. اگرچه واکنش خفیف بدن نسبت به تغییر ارتفاع، مسئله ای عادی است، اما موارد شدید ممکن است مرگبار باشد. در صورت بروز علائم جدی اعم از تنگی نفس در حالت استراحت، کاهش هشیاری، سرفه های مزمن همراه با خون و حالت تهوع شدید به سرعت ارتفاع خود را کم کنید و مسیر رفته را بازگردید.
ایران Iran
وضعیت فعلی: تا همین چند وقت اخیر، سفر به ایران برای اغلب آمریکایی ها تقریباً غیر ممکن بود. روابط سرد دیپلماتیک (و یا فقدان روابط) بین دو کشور، که شامل تحریم های تجاری می شد و همچنین پیامدهای ناشی از تظاهرات مردم در سال 2011، ایران را به مکانی غیر قابل دسترسی و تا حدودی خطرناک تبدیل کرده بود. آمریکایی ها صرفا طی یک فرآیند طولانی و طاقت فرسا به شرط همراهی تمام وقت یک راهنمای تور مورد تایید می توانستند ویزای سفر به ایران را دریافت کنند، اما رویداد بزرگ امسال یعنی توافق هسته ای بین ایالت متحده آمریکا و ایران، این کشور را بیش از هر زمان دیگری برای مسافران آمریکایی قابل دسترسی کرده است. البته قوانین صدور ویزا همچون گذشته سختگیرانه است و حضور یک راهنما در طول سفر الزامی است، اما با این حال نشانه های نرمش در رفتار حکومت ایران قابل مشاهده می باشد. تشکیل پرونده الکترونیکی صدور ویزا برای برخی از کشورها، امسال به مرحله اجرا در خواهد آمد و مدت زمان اعتبار ویزا برای یک سفر توریستی از 15 روز به 30 روز افزایش پیدا کرده است. در پی توافق هسته ای ایران با غرب، این کشور اجرای مجموعه ای از پروژه های زیرساختی را به منظور تقویت گردشگری و جذب سرمایه گذاری خارجی آغاز کرده است که یکی از این پروژه ها مربوط به ورود هتل های زنجیره ای نوووتل و آیبیس به ایران می باشد.
چرا باید همین حالا بروید: از زمان برقراری توافق هسته ای، امکان بازدید از نوزده مکان دیدنی ایران که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند، بیش از هر زمان دیگری امکان پذیر است. بقایای به جا مانده از شهر پرسپولیس، پایتخت امپراطوری هخامنشیان، کاخ گلستان تهران با حکاکی های زیبای مربوط به قرن هجدهم، باغ گل های رز و نماهای کاشیکاری شده ظریف و زیبای اصفهان، پایتخت ایران در قرن شانزدهم برخی از این مکان های دیدنی به شمار می روند. ایران که در زمان های گذشته محل سکونت باشکوه ترین امپراطوری های خاورمیانه و آسیای مرکزی بوده است، مملو از عمارت هایی با معماری بی نظیر است و شگفتی های طبیعی بی شمار این کشور نیز، نیازی به توضیح ندارد. اگرچه آمریکایی ها همچنان بخش اندکی از گردشگران خارجی ایران را تشکیل می دهند (3400 بازدید کننده در سال 2014 که از رقم 1800 نفر در سال 2013 بالاتر است) اما همین موضوع و تازگی داشتن گردشگران خارجی برای مردم ایران، به نفع بازدید کننده ها خواهد بود. ایرانیان با فرهنگ میهمان نوازی و گشاده رویی خود از میهمانان تازه وارد به گرمی استقبال می کنند و با انواع و اقسام غذاهای لذیذ از آنان پذیرایی می کنند.
از دست ندهید: به نظر نوعروسان ایرانی محبوب ترین و رمانتیک ترین مکان در ایران برای گذراندن ماه عسل، شهر یزد است. یزد که یکی از شهرهای کویری ایران محسوب می شود، چهار ساعت با اتوبوس تا اصفهان فاصله دارد. این شهر متعلق به قرن چهارم میلادی است و زمانی مرکز آیین زرتشتی بوده است. یزد هزارتویی از خانه های ماسه سنگی و عمارت های باستانی متعلق به قبل از اسلام، مثل برج خاموشان و آتشکده زرتشتیان است، معبدی که گفته می شود مشعل آن، از سال 470 میلادی تا کنون خاموش نشده است.
توصیه کاربردی : اگرچه ایران بیش از گذشته پذیرای مسافرانی از اقوام و ادیان گوناگون است، اما نوع پوشش مسافران به ویژه خانم ها در اماکن عمومی باید اسلامی باشد.
کوسُوو Kosovo
وضعیت فعلی: جدیدترین کشور اروپا که در سال 2008 اعلام استقلال کرد و در میان مقاصد گردشگری جهان جایگاه چندانی ندارد. این منطقه در دهه های 80 و 90 میلادی با درگیری های خشونت آمیز و تنش های سیاسی میان اقوام صرب و آلبانیایی های کوسُوو دست به گریبان بوده است. جنگ کوسُوو در سال 98-1989 به اوج خود رسید و این کشور حدود یک دهه تحت حمایت سازمان ملل متحد بود. در حال حاضر کوسُووی تازه استقلال یافته یکی از اقتصادی ترین و هیجان انگیز ترین کشورهای اروپایی برای یک سفر ماجراجویانه می باشد.
چرا باید همین حالا بروید: اگرچه در مورد فرهنگ کافه گردی در پریشتینا، پایتخت بی روح و تا حدی عجیب و غریب کوسُوو مطالب زیادی نوشته شده است، اما مهم ترین جاذبه گردشگری کوسُوو در جنوب این کشور قرار گرفته است. پریزرِن، شهری قرون وسطایی بر بالای تپه با قلعه ای بزرگ و حمام های مربوط به دوره عثمانی و کلیسا های متعلق به قرن چهاردهم میلادی، بهترین مکان برای پیاده روی یا اسکی در کوه های سار و یا گشت و گذار در حاشیه سرسبز رودخانه پشت قلعه است. این شهر بر خلاف شهرهای قدیمی بازسازی شده در همسایگی بالکان، مثل سارایِوو بایر نیست و به خوبی از آن محافظت شده است. مناطق تاریخی این شهر نیز هزارتویی از بام های سفالین، مناره ها و کافه هایی با بام های چتری قرمز رنگ است و شما می توانید به راحتی در داخل این هزارتو قدم بزنید.
از دست ندهید: اگر زبان آلبانیایی بلد نیستید بهتر است بدانید که جوانان آلبانی تا حدی زبان انگلیسی می دانند و افراد مسن نیز به صورت دست و پا شکسته آلمانی صحبت می کنند. با یک سفر یک ساعته با تاکسی (با هزینه تقریبی 20 دلار) در پیچ و خم های کوهستان سار می توانید از پریزرِن به بِراد، روستایی سرسبز با خانه های سنگی (و یک نانوایی) در قلب کوهستان بروید. این روستا مرکز چابک سواران گورانی است و گفته می شود که تعداد اسب های این روستا بیش تر از تعداد اتومبیل هایش است. در بِراد هتل های چندانی پیدا نمی شود (پیرمردی ساکت و کم حرف در این روستا به نام بیلی گَپ یکی از خانه های خود را با هزینه 20 دلار برای هر نفر، کرایه می دهد. با پرس و جو از مردم محلی می توانید او را پیدا کنید) ولی اسب های چالاک و راهنماهایی که توصیه می شود حتما از آنها کمک بگیرید، به راحتی قابل کرایه کردن هستند. طبیعت زیبای مسیرهای پیاده روی و اسب سواری بِراد در فصول مختلف سال به رنگ های سبز تا طلایی در می آیند و جلوه های گوناگونی به خود می گیرند.
اگر تحمل سختی را ندارید، می توانید با چهل دقیقه پیاده روی یا ده دقیقه رانندگی در دل کوه خود را به هتل ییلاقی آرجِنا برسانید. این استراحتگاه به پیست اسکی دسترسی دارد و هزینه اقامت در آن حداقل 43 دلار می باشد، ضمناً در این منطقه دسته بسیار بزرگی از طاووس ها نیز زندگی می کنند.
توصیه کاربردی: اگرچه گردش با پای پیاده یکی از جذاب ترین تفریحات در کوسُوو است، اما باید مراقب مین های فعال بازمانده از زمان جنگ در زمین های کوسُوو بویژه در مرز آلبانی باشید و از مسیر های علامت گذاری شده منحرف نشوید.
منبع : national geographic
